Αμυγδαλία
ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ
Amygdalus Commumis της οικογένειας των Ροδώδων
Η μη εξημερωμένη Αμυγδαλιά εμφανίζεται σε ανασκαφές στην Ελλάδα από το 8.000 π.Χ. Ως το 3.000 π.Χ. γίνεται η εξημέρωση της. Η εξημερωμένη αμυγδαλιά ήταν ευρέως γνωστή στους Εβραίους από τον 16ο π.Χ. αιώνα. Όταν πέθανε ο Αιγύπτιος βασιλιάς Τουταγχαμών γύρω στο 1325 π.Χ., τα αμύγδαλα ήταν μία από τις τροφές που τοποθετήθηκαν στον περίφημο τάφο του για να τον τρέφουν στη μετά θάνατο ζωή του. Στους Έλληνες και τους Πέρσες αναφέρεται σαφώς ως εδώδιμο από τον 6ο π.Χ. αιώνα. Από την Ελλάδα διαδόθηκε στην Ιταλία κατά τον 2ο π.Χ. αιώνα, η δε Λατινική ονομασία του αμυγδάλου ήταν nux Graecum (=ελληνικό καρύδι).
Η αμυγδαλιά παρουσιάζεται με διάφορες μορφές, σαν θάμνος ή σαν φυλλοβόλο δέντρο και με μια ποικιλία ειδών (Αγριαμυγδαλιά, Πικραμυγδαλιά, Μαυρόκαρπη, Ροδακινοφόρα κλπ). Από την αμυγδαλιά, χρήσιμα μέρη είναι τόσο τα φύλλα και τα λουλούδια της, όσο και ο καρπός και οι φλούδες της. Γνωστό είναι και το αμυγδαλόλαδο που χρησιμοποιείται από τις βιομηχανίες καλλυντικών για την παρασκευή γαλακτωμάτων αλλά και από την φαρμακευτική για πολλά και διάφορα παρασκευάσματα.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΙΤΕΣ
ΠΡΟΣΟΧΗ : Τα πικραμύγδαλα είναι καλύτερα να αποφεύγονται σαν τροφή διότι μπορεί να προκαλέσουν δηλητηρίαση λόγω του υδροκυανικού οξέος που περιέχουν.Ιδίως για τα παιδια, 4-5 πικραμύγδαλα είναι αρκετά για να φέρουν τον θάνατο. Γι' αυτό καλύτερα να τα αποφεύγετε εντελώς από το διαιτολόγιο σας.
Amygdalus Commumis της οικογένειας των Ροδώδων
Η μη εξημερωμένη Αμυγδαλιά εμφανίζεται σε ανασκαφές στην Ελλάδα από το 8.000 π.Χ. Ως το 3.000 π.Χ. γίνεται η εξημέρωση της. Η εξημερωμένη αμυγδαλιά ήταν ευρέως γνωστή στους Εβραίους από τον 16ο π.Χ. αιώνα. Όταν πέθανε ο Αιγύπτιος βασιλιάς Τουταγχαμών γύρω στο 1325 π.Χ., τα αμύγδαλα ήταν μία από τις τροφές που τοποθετήθηκαν στον περίφημο τάφο του για να τον τρέφουν στη μετά θάνατο ζωή του. Στους Έλληνες και τους Πέρσες αναφέρεται σαφώς ως εδώδιμο από τον 6ο π.Χ. αιώνα. Από την Ελλάδα διαδόθηκε στην Ιταλία κατά τον 2ο π.Χ. αιώνα, η δε Λατινική ονομασία του αμυγδάλου ήταν nux Graecum (=ελληνικό καρύδι).
Η αμυγδαλιά παρουσιάζεται με διάφορες μορφές, σαν θάμνος ή σαν φυλλοβόλο δέντρο και με μια ποικιλία ειδών (Αγριαμυγδαλιά, Πικραμυγδαλιά, Μαυρόκαρπη, Ροδακινοφόρα κλπ). Από την αμυγδαλιά, χρήσιμα μέρη είναι τόσο τα φύλλα και τα λουλούδια της, όσο και ο καρπός και οι φλούδες της. Γνωστό είναι και το αμυγδαλόλαδο που χρησιμοποιείται από τις βιομηχανίες καλλυντικών για την παρασκευή γαλακτωμάτων αλλά και από την φαρμακευτική για πολλά και διάφορα παρασκευάσματα.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΙΤΕΣ
- Τα φύλλα της αμυγδαλιάς έχουν ιδιότητες διουρητικές, καθαρτικές (πάντα με μέτρο), καταπραΰνουν το βήχα, θεραπεύουν τον κοκίτη και την ηπατική ανεπάρκεια. Τα φρέσκα φύλλα κοπανισμένα καταπραΰνουν τους πόνους από έλκη, από εγκαύματα, από μώλωπες.
- Τα πικραμύγδαλα, έχουν ιδιότητες αντισπασμωδικές και χρησιμεύουν για την παρασκευή διαφόρων φαρμάκων, όπως το γαλάκτωμα πικρών αμυγδάλων που είναι ευεργετικό στις παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος και στη δυσμηνόρροια. Αλεύρι και αιθέριο λάδι πικραμυγδάλων, θεραπεύει την κακοσμία της μασχάλης και των ποδιών.
- Τα λουλούδια της αμυγδαλιάς είναι τονωτικά, στυπτικά και διεγερτικά.Αν χρησιμοποιηθούν σε μορφή σκόνης, τότε μας δίνουν ένα κατάλληλο φάρμακο για εντερικές παθήσεις, για αιμορραγίες, ενώ αν χρησιμοποιηθούν με την μορφή γαργαρισμών, τοτε έχουμε ένα φάρμακο για την πυώδη ουλίτιδα.
- Η ψύχα των αμυγδάλων, λόγω του ότι περιέχει πολλά θρεπτικά συστατικά θεωρείται πολύ τονωτική.
ΠΡΟΣΟΧΗ : Τα πικραμύγδαλα είναι καλύτερα να αποφεύγονται σαν τροφή διότι μπορεί να προκαλέσουν δηλητηρίαση λόγω του υδροκυανικού οξέος που περιέχουν.Ιδίως για τα παιδια, 4-5 πικραμύγδαλα είναι αρκετά για να φέρουν τον θάνατο. Γι' αυτό καλύτερα να τα αποφεύγετε εντελώς από το διαιτολόγιο σας.