
Λεμονιά
Citrus Lemonium της οικογένειας των Ρητωδων (Rutaceae)
Η λεμονιά κατάγεται πιθανώς από τις υποτροπικές περιοχές της ΝΑ Ασίας και είναι γνωστή στους επιστήμονες με τη λατινική ονομασία Citrus limon. Η καλλιέργειά της έφτασε στη Μεσόγειο από τους Άραβες μεταξύ 1000 και 1200 μ.Χ. Στις μέρες μας καλλιεργείται στις παραμεσόγειες χώρες, στις ΗΠΑ, στην Αργεντινή, στη Ν. Αφρική και αλλού.
Η λεμονιά είναι δέντρο εσπεριδοειδές γι' αυτό είναι πολύ ευαίσθητο στο κρύο. Ευδοκιμεί σε παραθαλάσσια εδάφη και χρησιμοποιούν τόσο τα φύλλα τόσο και ο φλοιός της όσο και τα άνθη και ο καρπός της (το λεμόνι). Τα κύρια συστατίκα του λεμονιού είναι η βινταμίνη C,το πικρικό και μηλικό οξύ, το κάλιο, ασβέστιο, σάκχαρο, φωσφόρο κλπ. Από το λεμόνι παράγεται αιθέριο λάδι από την απόσταξη ολόκληρου του λεμονιού. Τα σπέρματα του καρπού περιέχουν μια ουσία, τη λιμονίνη, η οποία χρησιμοποιείται για την παρασκευή λεμονάδας, γλυκών, σιροπιών, ποτών, αρωμάτων κλπ.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Το λεμόνι είναι κυρίως φάρμακο αντισκορβουτικό, αντισηπτικό και απολυματηκό καθώς περιέχει βιταμίνη C . Είναι αντιπυρετικό, καθαρίζει το αίμα και βοήθα στην καταπολέμηση της χοληστερίνης. Διαλύει τα άλατα, είναι διουρητικό, ευργετικό για πέτρες των νεφρών, τη χολή, ευστόμαχο και χωνευτικό.Ακόμα, δίνεται για τους εμετούς και το βήχα. Είναι ευργετικό τις περιπτώσεις διφθερίτιδας, κράμπας του στομάχου, ίκτερου, στηθάγχης και διαφόρων αιμορραγιών. Επιπλέον, κατεβάζει το σάκχαρο στους διαβητικούς, ενεργεί κατά της αϋπνίας, της ναυτίας, της ευκοιλιότητας, επίσης καταιτολεμά τα σκουλήκια της ταινίας, ανακουφίζει τις αιμορρόιδες, τους πόνους της περιόδου και είναι ευργετικό για τους αθριτικούς ρευματισμούς.
Ο χυμός του λεμονίου είναι αντισηπτικός, διουρητικός, γι αυτό δίνεται εναντίον όλων των δηλητηριάσεων. Επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το λεμόνι και για εξωτερκή χρήση, σε εγκαύματα από τον ήλιον, σε χιονίστρες, πιτυρίδα, τριχόπτωση, φακίδες, κάλους καθώς επίσης και για καθαρισμό του δέρματος.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ – ΤΡΟΠΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ
Βότανα για το Φθινόπωρο
Citrus Lemonium της οικογένειας των Ρητωδων (Rutaceae)
Η λεμονιά κατάγεται πιθανώς από τις υποτροπικές περιοχές της ΝΑ Ασίας και είναι γνωστή στους επιστήμονες με τη λατινική ονομασία Citrus limon. Η καλλιέργειά της έφτασε στη Μεσόγειο από τους Άραβες μεταξύ 1000 και 1200 μ.Χ. Στις μέρες μας καλλιεργείται στις παραμεσόγειες χώρες, στις ΗΠΑ, στην Αργεντινή, στη Ν. Αφρική και αλλού.
Η λεμονιά είναι δέντρο εσπεριδοειδές γι' αυτό είναι πολύ ευαίσθητο στο κρύο. Ευδοκιμεί σε παραθαλάσσια εδάφη και χρησιμοποιούν τόσο τα φύλλα τόσο και ο φλοιός της όσο και τα άνθη και ο καρπός της (το λεμόνι). Τα κύρια συστατίκα του λεμονιού είναι η βινταμίνη C,το πικρικό και μηλικό οξύ, το κάλιο, ασβέστιο, σάκχαρο, φωσφόρο κλπ. Από το λεμόνι παράγεται αιθέριο λάδι από την απόσταξη ολόκληρου του λεμονιού. Τα σπέρματα του καρπού περιέχουν μια ουσία, τη λιμονίνη, η οποία χρησιμοποιείται για την παρασκευή λεμονάδας, γλυκών, σιροπιών, ποτών, αρωμάτων κλπ.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Το λεμόνι είναι κυρίως φάρμακο αντισκορβουτικό, αντισηπτικό και απολυματηκό καθώς περιέχει βιταμίνη C . Είναι αντιπυρετικό, καθαρίζει το αίμα και βοήθα στην καταπολέμηση της χοληστερίνης. Διαλύει τα άλατα, είναι διουρητικό, ευργετικό για πέτρες των νεφρών, τη χολή, ευστόμαχο και χωνευτικό.Ακόμα, δίνεται για τους εμετούς και το βήχα. Είναι ευργετικό τις περιπτώσεις διφθερίτιδας, κράμπας του στομάχου, ίκτερου, στηθάγχης και διαφόρων αιμορραγιών. Επιπλέον, κατεβάζει το σάκχαρο στους διαβητικούς, ενεργεί κατά της αϋπνίας, της ναυτίας, της ευκοιλιότητας, επίσης καταιτολεμά τα σκουλήκια της ταινίας, ανακουφίζει τις αιμορρόιδες, τους πόνους της περιόδου και είναι ευργετικό για τους αθριτικούς ρευματισμούς.
Ο χυμός του λεμονίου είναι αντισηπτικός, διουρητικός, γι αυτό δίνεται εναντίον όλων των δηλητηριάσεων. Επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το λεμόνι και για εξωτερκή χρήση, σε εγκαύματα από τον ήλιον, σε χιονίστρες, πιτυρίδα, τριχόπτωση, φακίδες, κάλους καθώς επίσης και για καθαρισμό του δέρματος.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ – ΤΡΟΠΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
- Κατ' αρχή να πούμε ότι το λεμόνι δεν είναι σωστό να χρησιμοποιείται ζεστό γιατί έτσι καταστρέφεται η βιταμίνη C. Επίσης, για θεραπεία, είναι καλύτερα να πίνουμε το χυμό του λεμονιού σκέτο ή με λίγο νερό αλλά οχί ζάχαρη. Μπορούμε να το γλυκάνουμε με λίγο μέλι.
- Για το κρυολόγημα και το βήχα, πίνουμε χυμό λεμονιού, ανακατεμένο με μια κουταλιά μέλι σε ένα φλυντζάνι ζεστό νερό, πριν τον ύπνο.
- Για την αϋπνία, παίρνουμε το χυμό ενός λεμονιού μαζί με το χυμό ενός πορτοκαλιού και 2 κουταλιές μέλι σε ένα ποτήρι που θα συμπληρωθεί με νερό, πριν τον ύπνο.
- Επίσης για τη γρίππη, χρησιμοποιούμε το χυμό ενός λεμονιού με μέλι, κανέλα και νερό ζεστό.
- Για την καταπολέμηση της λιποθυμίας, πίνουμε το χυμό ενός λεμονιού με λίγο μέλι.
- Για τον πυρετό και την ευκοιλιότητα, πίνουμε μια κουταλιά χυμού ανακατεμένη με λίγο καβουρδισμένο καφέ.
- Για τα σκουλήκια των εντέρων, χρησιμοποιούμε χυμό λεμονιού μαζί με λίγο λάδι ή ρετσινόλαδο και λίγο κρασί ή κονιάκ.
- Γιατην πιτυρίδα και την τριχόπτωση, κάνουμε εντριβές με χυμό λεμονιού.
- Ο χυμός του λεμονιού καταπολεμά ακόμα και τις χιονίστρες, τους κάλους και ξεκουράζει τα πόδια, αν τα τρίψουμε.
- Το τρίψιμο των ούλων με φλοιό λεμονιού, τονώνει τα ούλα.
- Για την αιμορραγία της μύτης, στάζουμε λίγες σταγόνες χυμού μέσα στο ρουθούνι που αιμορραγεί.
- Για τον πονοκέφαλο, χρησιμοποιούμε εξωτερικά για εντριβές ή σαν κουμπρέσα, μείγμα χυμού λεμονιού με σκόρδο. Ή βάζουμε στο μέτωπο κομμένες φέτες λεμονιού.
ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ
Βότανα για το Φθινόπωρο