Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ).

Είναι μεταβολική ασθένεια η οποία χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης ινσουλίνης είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρωντου σώματος στην ινσουλίνη. |Ο σακχαρώδης διαβήτης έχει χρόνια πορεία και μπορεί να προκαλέσει μια σειρά σοβαρών επιπλοκών όπως καρδιαγγεική νόσο, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια βλάβες του αμφιβληστροειδούς, βλάβες των νεύρων, στυτική δυσλειτουργία κ.ά. Πρωτεύοντα ρόλο στη θεραπεία του σακχαρώδους διαβήτη παίζει η χορήγηση ινσουλίνης.

Αλόη

Η αλόη είναι ένα από τα πιο γνωστά βότανα για την πρόληψη και θεραπεία πολλών ασθενειών, μια εκ των οποίων είναι ο διαβήτης. Ιατρικές έρευνες έχουν δείξει ότι η χορήγηση αλόης μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης στους διαβητικούς.

Μαντζουράνα

Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά και αποτελεσματικά «αντιδιαβητικά» βότανα. Η δράση της είναι πολύ ισχυρή στην παρεμπόδιση της γλυκοζυλίωσης των πρωτεϊνών. Πρόκειται για τη διαδικασία που σχετίζεται με την εμφάνιση των πιο σημαντικών επιπλοκών που αντιμετωπίζουν όσοι πάσχουν από διαβήτη, δηλαδή το διαβητικό πόδι και τα προβλήματα στο καρδιαγγειακό σύστημα.

Κανέλλα

Η κανέλα καταναλώνεται κυρίως ως μυρωδικό διατίθεται σε μορφή αιθέριου ελαίου, ενώ χρησιμοποιείται και για την παρασκευή αφεψήματος. Οι τελευταίες μελέτες έχουν δείξει ότι μια κουταλιά κανέλα την ημέρα μπορεί να ελαττώσει τα επίπεδα του σακχάρου σε όσους πάσχουν από διαβήτη τύπου 2. Αυτό συμβαίνει γιατί η κανέλα στηρίζει τη δράση της σε μια ουσία, την υδατοδιαλυτή πολυφαινόλη, που μιμείται τη δράση της ινσουλίνης. Πρέπει ωστόσο να καταναλώνεται σε ελεγχόμενες δόσεις γιατί η δράση της μπορεί να επηρεάσει την αποτελεσματικότητα της φαρμακευτικής αγωγής.

Σκόρδο

Το σκόρδο αναζωογονεί τον οργανισμό, προστατεύοντάς τον από πολλές ασθένειες. Ο διαβήτης είναι μια από αυτές. Ερευνες έχουν δείξει ότι χάρη στην αντιοξειδωτική του δράση το σκόρδο παρέχει προστασία από τις εκφυλιστικές παθήσεις των αγγείων που προκαλεί ο διαβήτης. Οι πιθανότητες προσβολής από ασθένειες που σχετίζονται με τον διαβήτη όπως η αμφιβληστροειδοπάθεια, η νευροπάθεια και η διαβητική νεφροπάθεια μπορούν να μειωθούν με την κατανάλωση σκόρδου.

Βρώμη

Η βρώμη θεωρείται από πολλούς επιστήμονες η πιο υγιεινή επιλογή σε σύγκριση με τα υπόλοιπα δημητριακά. Η δράση της αποδίδεται στην εξαιρετικά μεγάλη περιεκτικότητα που έχει σε φυτικές ίνες. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε μόλις μισό φλιτζάνι βρώμης περιέχονται 4 γραμμάρια φυτικών ινών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ρυθμίζεται πιο ικανοποιητικά ο μεταβολισμός των υδρογονανθράκων που καταναλώνουμε. Επίσης βελτιώνεται σημαντικά η ινσουλινοαντίσταση, μια παθολογική κατάσταση που σε προχωρημένο στάδιο μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2.

Καρότο

Μέχρι πριν από μερικά χρόνια κυριαρχούσε η άποψη ότι το καρότο ήταν απολύτως ακατάλληλο για τους διαβητικούς επειδή τα ζάχαρα που περιέχονται σε αυτό μεταβολίζονται πολύ γρήγορα. Η θεωρία αυτή έχει καταρρεύσει πλήρως καθώς αποδείχτηκε ότι το γλυκαιμικό του φορτίο είναι χαμηλό και, επομένως, η κατανάλωση του δεν έχει κανένα κίνδυνο για την υγεία των διαβητικών. Μολονότι το καρότο δεν περιέχει κάποια ουσία που «στοχεύει» αποκλειστικά στη ρύθμιση της ινσουλίνης, τα θρεπτικά του συστατικά είναι τόσο σημαντικά ώστε να βοηθούν τον ασθενή να ενισχύσει την άμυνα του οργανισμού του.

Μήλο

Το μήλο περιέχει βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία, φυτικές ίνες, βιταμίνες Α και C, ασβέστιο, σίδηρο, φώσφορο και πολλές ακόμα θρεπτικές ουσίες που βοηθούν τον οργανισμό να προλάβει και να αντιμετωπίσει μεγάλο αριθμό παθήσεων. Ο διαβήτης είναι μια από αυτές τις παθήσεις, κυρίως χάρη στην περιεκτικότητά του σε φλαβονοειδή που αναστέλλουν ένζυμα όπως η α-αμυλάση και η α-γλυκοσιδάση με αποτέλεσμα τη μείωση της γλυκόζης που απορροφάται από τον οργανισμό. Επιπλέον, οι πολυφαινόλες που περιέχονται στο μήλο μειώνουν την απορρόφηση της γλυκόζης, βοηθούν στην αποτροπή της απότομης αύξησης του σακχάρου και ενεργοποιούν τα κύτταρα του παγκρέατος που εκκρίνουν ινσουλίνη.

Ξηροί καρποί

Οι ξηροί καρποί περιέχουν ακόρεστες λιπαρές ουσίες που μπορούν να βελτιώσουν τον μεταβολισμό της γλυκόζης και να βοηθήσουν τη δράση της ινσουλίνης. Έρευνα επιστημόνων του πανεπιστημίου Χάρβαρντ σε περισσότερες από 80.000 γυναίκες έδειξε ότι όσες από αυτές κατανάλωναν 30 γραμμάρια ξηρών καρπών πέντε φορές την εβδομάδα είχαν 27% λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν διαβήτη τύπου 2. Οι γυναίκες που κατανάλωναν 30 γραμμάρια ξηρών καρπών από μία έας τέσσερις φορές την εβδομάδα είχαν 16% λιγότερες πιθανότητες, ενώ ακόμα και η κατανάλωση φυστικοβούτυρου μείωσε τον κίνδυνο κατά 21%.

Δείτε Επίσης

ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ
ΚΑΡΥΔΙΑ
Μαργαρίνη
Μια εξήγηση τι είναι τα Trans-λιπαρά

Ο καρκίνος του μαστού είναι μια ανεξέλεγκτη ανάπτυξη παθολογικών κυττάρων στον ιστό του μαστού. Είναι ο συχνότερος καρκίνος στις γυναίκες και δεύτερη αιτία θανάτου γυναικών στις ΗΠΑ. Στην Κύπρο επηρεάζει μία στις εννέα γυναίκες ενώ 1-2% των περιστατικών αφορά άντρες.

Ο καρκίνος του μαστού ξεκινά από ένα απλό κύτταρο που μεταλλάσσεται και είναι ορμονοεξαρτώμενος. Ο καρκίνος του μαστού μπορεί να εξαπλωθεί ή να παραμείνει στάσιμος για μεγάλες χρονικές περιόδους.

Κλινικές Εκδηλώσεις του Καρκίνου του Μαστού

Πολλές γυναίκες με καρκίνο του μαστού δεν παρουσίαζαν συπτώματα και η νόσος τους διαγνώσκεται με μαστογραφία. Πάντος οι περισσότεροι καρκίνοι του μαστού ανακαλύπτονται από τις ίδιες γυναίκες ( κάτα την αυτοεξέταση του μαστού ή στο μπάνιο) ή από τος συντρόφους τους κατά τη διαάρκεια της σεξουαλικής δραστηριότητας.

Άλλες κλινικές εκδηλώσεις είναι :

• Μάζα ή πάχυνση του μαστού.
  
  
• Ασυνήθιστη μάζα στη μασχάλη ή πάνω από την κλείδα.
  
  
• Επόμονο εξάνθημα κοντά στην περιοχή της θηλής.
  
  
• Απολέπιση ή ερύθημα κοντά στη θηλή .
  
  
• Εισολκή, τράβηγμα ή ρίκνωση σε κάποια περιοχή του μαστού.
  
  
• Έκκριμα θηλής.
  
  
• Αλλαγή στη θέση της θηλής.
  
  
• Αίσθημα καύσου, δήγματος ή νυγμών.
  

Προληπτικές εξετάσεις

Μαστογραφία. Θεωρείται το καλύτερο «εργαλείο» που έχουν στη διάθεσή τους οι ιατροί για τη διάγνωση υγιών γυναικών για καρκίνο μαστού, ενώ η απεικονιστική αυτή εξέταση έχει αποδεδειγμένα βοηθήσει στη μείωση των θανάτων εξαιτίας της νόσου.

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες της Αμερικάνικης Εταιρίας για τον Καρκίνο (ACS), οδηγίες που ακολουθούνται και στη χώρα μας, η μαστογραφία πρέπει να γίνεται μία φορά τον χρόνο ξεκινώντας από την ηλικία των 40 ετών.

Ωστόσο, κάθε γυναίκα θα πρέπει να συμβουλεύεται τον ιατρό της σχετικά με την έναρξη του χρόνου της μαστογραφίας καθώς αυτή ποικίλει ανάλογα με τους παράγοντες κινδύνου που εμφανίζει για καρκίνο μαστού. Οι γυναίκες για παράδειγμα με αυξημένους παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης της νόσου θα πρέπει να προγραμματίσουν την πρώτη τους μαστογραφία νωρίτερα από την ηλικία των 40 ετών.

Υπέρηχος & Μαγνητική Μαστογραφία. Η εξέταση του στήθους με υπερηχογράφημα και μαγνητική μαστογραφία (MRI), συμβάλλουν στην αξιολόγηση των γυναικών με αυξημένους παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου του μαστού. Σύμφωνα με την Αμερικάνικη Εταιρία για τον Καρκίνο, οι γυναίκες με υψηλό κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού, όπως για παράδειγμα οι γυναίκες με μετάλλαξη των γονιδίων BRCA ή με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού στο άμεσο περιβάλλον τους, θα πρέπει να προχωρούν τόσο σε τακτικό έλεγχο με υπέρηχους όσο και με μαγνητική μαστογραφία (όχι απαραίτητα την ίδια χρονική περίοδο). Επιπλέον, ο υπέρηχος και η μαγνητική μαστογραφία θα πρέπει να έπονται σε γυναίκες με «ύποπτες» ενδείξεις κατά την ψηφιακή μαστογραφία ή την κλινική εξέταση.

Παράγοντες κίνδυνου

Από τους διάφορους από παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη καρκίνου του μαστού, οι σταθεροί παράγοντες είναι :

Ηλικία: Ο κύνδινος αυξάνει με την ηλικία. Κατά τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού (ACS, 2001) το 77% περίπου των γυναικών είναι άνω των 50 ετών.


Οικογενειακό ιστορικό: Η ύπαρξη πρώτου βαθμού συγγένειας (μητέρα, αδερφή, κόρη με καρκίνο του μαστού ) περίπου διπλασιάζει τον κίνδυνο και σε περίπτωση που υπάρχουν δυο πρώτου βαθμού συγγενείς ο κίνδυνος πενταλασιάζεται. Η ύπαρξη άρρενος μέλους της οικογένειας με καρκίνο του μαστού επαυξάνει τον κίνδυνο.

Ατομικό ιστορικό: Η γυναίκα που παρουσίασε καρκίνο στο ένα μαστό έχει τρεις μέχρι πέντε φορές περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσει καρκίνο και στον άλλο, ή σε διαφορετικό σημείο του ίδιου μαστού.

Προηγούμενη βιοψία του μαστού: Αν προηγούμενες βιοψίες βλάβης του μαστού είχαν διαγνώσει πολλαπλές αλλοιώσης χωρίς άτυπη υπερπλασία, τότε ο κίνδυνός αυξάνει κατά 1,5 ως 2 φορές. Αν προηγούμενες βιοψία άτυπη υπερπλασία, ο κίνδυνος αυξάνεται κατά 4 ως 5 φορές.

Προηγούμενη ακτινοβολία στο μαστό : Η ακτινοβολία στο θώρακα σε παιδική ή νεανική ηλικία για άλλο καρκίνο ( όπως για νόσο του Hodgkin) αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο.

Το ιστορικό του εμμηνορρυσιακού κύκλου : Η γυναίκες που παρουσίασαν έμμηνο ρύση πρίν από την ηλικία των 12 ετών ή που έχουν εμμηνόπαυση μέτα τα 50 βρίσκονται σε ελαφρώς υψηλότερο κίνδυνο.

Παράγοντες που μπορούν να αλλάξουν, ανάλογα με τον τρόπο ζωης.

• Διατροφή και τρόπος ζωής. Η ενσωμάτωση της τακτικής σωματικής άσκησης ως τρόπο ζωής καθώς και η υιοθέτηση ενός ισορροπημένου διαιτολογίου συστήνεται σε όλες τις γυναίκες καθώς μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη πολλών καταστάσεων, όπως καρδιαγγειακές παθήσεις, διαβήτη και πολλές μορφές καρκίνου. Πλήθος μελετών έχουν καταδείξει τα οφέλη για τις γυναίκες που διατηρούν ένα υγιές βάρος, που ασκούνται συχνά και που λαμβάνουν ελάχιστα κορεσμένα και αλκοόλ. Έχει επίσης διατυπωθεί η άποψη πως η γυμναστική μειώνει κατά το 1/3 τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του και μαστού και μάλιστα στην ηλικία της εμμηνόπαυσης, όπου το αυξημένο σωματικό βάρος ενισχύει ακόμη περισσότερο τον κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου.
  
  
• Θηλασμός. Μελέτες έχουν δείξει πως οι γυναίκες που έχουν θηλάσει, στατιστικά εμφανίζουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού συγκριτικά με όσες δεν έχουν θηλάσει. Αν και δεν έχει εξακριβωθεί ο προστατευτικός μηχανισμός του θηλασμού έναντι του καρκίνου του μαστού, εικάζεται πως αυτό συμβαίνει διότι κατά τη διάρκεια του θηλασμού οι γυναίκες δεν κάνουν ωορρηξίες τακτικά κι έτσι τα επίπεδα των οιστρογόνων παραμένουν χαμηλά.
  
  
• Αυτοεξέταση. Παρόλο που η αυτοεξέταση του στήθους δεν έχει συμβάλλει στη μείωση των θανάτων από τη νόσο, ωστόσο συστήνεται στις γυναίκες να εξοικειώνονται με την εικόνα και την υφή των μαστών τους, ώστε να εντοπίζουν και τις ελάχιστες αλλαγές που τυχόν σημειώνονται σε αυτό και να τις αναφέρουν στον ιατρό τους έγκαιρα .
  
  

Βιβλιογραφία και πηγές

Παθολογική – Χειρουργική Νοσηλευτική Κριτική Σκέψη κατά τη Φροντίδα του Ασθενούς
Europa donna κυπρου
Συμβουλές για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού

Δείτε Επίσης

Μαστεκτομή

Η αταξία του Friedreich τι είναι;

Η αταξία του Friedreich είναι μια κληρονομική πάθηση που επιρέαζει κυρίως τον εγκέφαλο, το νωτιαίο μυελό και τα περιφεριακά νέυρα. Την έχει περιγράψει πρώτος γύρο στο 1860 ο Γερμανός Nikolaous Friedreich και από τότε φέρει το όνομα του.
Ποία είναι τα χαρακτηρηστηκά της;

Τα πρώτα συπτώματα παρουσιάζουνται στην εφηβική ηλικία, ή λίγο αργότερα, συνήθος μέχρι το 25 έτος της ζωής. Τα κύρια συπτώματα είναι :

• Αστάθεια στο περπάτημα, προοδευτικά, η αστάθεια χειροτερεύει με αποτέλεσμα οι ασθενείς να καταλήγουν να χρησσιμοποιούν αναπηρικό τροχοκάθησμα.
  
  
• Αρκετά χρόνια από την έναρξη της αταξίας, έλλειψη συντονισμού στις κινήσεις των χερίων.
  
  
• Δυσαρθρία, δυσκολία στην ομιλία . Παρουσιάζεται αρκετα χρόνοια μέτα από την έναρξη της ασθένειας.
  
  
• Σκελετικά προβλήματα π.χ. Σκολίωση, κυφοσκολίωση και κοιλοποδία (μεγάλη ποδική καμάρα).
  
  
• Καρδιοπάθεια η οποία συνίθως είναι ελαφριάς μορφής.
  
  
• Σακχαρώδις διαβήτης παρατηρείται στο 25 % των ασθενών.
  
  
• Σπάνια μπορούν να παρατηρηθούν προβλήματα στην ακοή και στην όραση.
  
  

Αυτά είναι τα κύρια χαρακτηρηστηκά της Αταξίας του Friedreich.

Πως κληρονομείται ;

Η αταξία του Friedreich κληρονομείται με τον αυτοσωματικό υπολειπόμενο τρόπο. Δύο γονείς οι οποίοι είναι φορείς και είναι απόλυτα υγιείς οι ίδιοι, έχουν 25 % πιθανότητα να γεννήσουν παίδι με την ασθένεια του Friedreich. (Ίδιος τρόπος κληρονόμησης με την Μεσογειακή Αναιμία).

Η συχνότητα της ασθένεις σε άλλους πληθυσμούς είναι περίπου 1 στα 50,000 άτομα και η ύπαρξη φορέων δεν είναι συχνή (1 στα 90 άτομα σε Ευρωπαϊκους πληθυσμούς). Μέτα από μελέτες στον Κυπριακό πληθυσμό (Dean et al.,1988; Zamba-Papanicolaou et al.,2009) έχει διαπιστωθεί η συχνότητα των ασθενών στην επαρχία Πάφου είναι ψηλή και η συχνότητα των φορέων είναι πολύ ψηλή (περίπου 1 στα 10 άτομα).

Πως γίνεται η διάγνωση ;

Το 1996 έγινε αποκωδικοποίση του γονιδίου της Αταξίας του Friedreich και η πιο συχνή μεταλλαγή έχει βρεθεί στο 98% των ασθενών.

Σήμερα στο Ιστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου, μπορεί να γίνει διάγνωση των ασθενών και ανίχνευση των φορέων με εξέταση του γενετικού υλικού (DNA).

Θεραπεία:

Μέτα τις προόδους της γενετικής και τις γνώσεις που έχουμε σήμερα για τους παθολογικούς μηχανισμούς που οδηγούν στην ασθένεια αυτή, έχουν προταθεί διάφορες πιθανές θεραπείες. Στο παρόν στάδιον καμία θεραπευτική προσέγγιση δεν δίνει ικανοποιητικά ή ριζικά αποτελέσματα.

Πρόληψης:

Με την ανακάλυψη του γονιδίου της Αταξίας του Friedreich και την πιο συχνή μεταλλαγή που προκαλή την ασθενεία, είναι η δυνατή η ανίχνευση των φορέων στον γενικό πληθυσμό. Η γνωστοποίηση των φορέων, είναι σημαντική ειδικά σε άτομα που κατάγονται από την επαρχία Πάφου, όπου η συχνώτητα είναι πολύ ψηλή. Όταν ένα ζευγάρι και οι δύο σύντροφοι είναι φορείς , υπάρχει η μεγάλη πιθανότητα του 25% γέννησης παιδίου με την Αταξία του Friedreich. Ετσί σε αυτήν την περίπτωση οπού και οι δυο σύντροφοι είναι φορείς υπάρχει η δυνατότητα παροχής προγεννητικού ή προεμφυτευτικού ελέγχου.

Για σκοπούς πρόληψης της Αταξίας του Friedreich, παρακλώ όπως το συζητήσετε με τον ιατρό ή τον γυναικολόγο σας ο οποίος θα σας ενημερώσει περαιτέρω. Αν πληροίτε τα απαραίτητα κριτήρια τότε θα σας παραπέμψει για αυτή την εξέταση.

Μπορείτε επίσης να λάβετε περισσότερες πληροφορίες από το Ιστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου.