Μελιντζάνα, Βαζάνια
ΜΕΛΙΤΖΑΝΑ
Solnum Esculentum της οικογένειας των Σολανώδων
Το όνομά της προέρχεται από παραλλαγή της λατινικής της ονομασίας melongena. Με αλλαγή του “b” σε “m” προέκυψε στα ιταλικά η λέξη "melanzana" (πέρασε στα ελληνικά ως "μελιτζάνα") .
Στην αρχαιότητα, ήταν ιθαγενές φυτό της Ινδίας αλλά καλλιεργούνταν προϊστορικά και στην Κίνα και την Κεντρική Ασία. Η πρώτη γραπτή αναφορά για το φυτό εντοπίζεται σε μια αρχαία κινέζικη αγροτική πραγματεία το 544 π.Χ. Στην Ευρώπη ήρθε μάλλον με τους Άραβες. Στην Ελλάδα έφτασε το 12ο-13ο αιώνα και από τότε αποτελεί ένα από τα βασικά συστατικά της Μεσογειακής διατροφής.
Η μελιτζάνα είναι ξακουστή για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Περιέχει αζωτούχες ουσίες, λιπαρές, αμυλούχες, νερό, κυτταρίνη, διαφορά άλατα και σολανίνη.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Η μελιτζάνα θεωρείται διουρητική, τονωτική, βοηθά στη δυσκιλιότητα και είναι αφροδισιακή, τονώνει τη γενετήσια ορμή. Επίσης, χρησιμοποιείται εξωτερικά για τη θεραπεία εγκαυμάτων, φλεγμονών και αιμορρόιδων.
Solnum Esculentum της οικογένειας των Σολανώδων
Το όνομά της προέρχεται από παραλλαγή της λατινικής της ονομασίας melongena. Με αλλαγή του “b” σε “m” προέκυψε στα ιταλικά η λέξη "melanzana" (πέρασε στα ελληνικά ως "μελιτζάνα") .
Στην αρχαιότητα, ήταν ιθαγενές φυτό της Ινδίας αλλά καλλιεργούνταν προϊστορικά και στην Κίνα και την Κεντρική Ασία. Η πρώτη γραπτή αναφορά για το φυτό εντοπίζεται σε μια αρχαία κινέζικη αγροτική πραγματεία το 544 π.Χ. Στην Ευρώπη ήρθε μάλλον με τους Άραβες. Στην Ελλάδα έφτασε το 12ο-13ο αιώνα και από τότε αποτελεί ένα από τα βασικά συστατικά της Μεσογειακής διατροφής.
Η μελιτζάνα είναι ξακουστή για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Περιέχει αζωτούχες ουσίες, λιπαρές, αμυλούχες, νερό, κυτταρίνη, διαφορά άλατα και σολανίνη.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Η μελιτζάνα θεωρείται διουρητική, τονωτική, βοηθά στη δυσκιλιότητα και είναι αφροδισιακή, τονώνει τη γενετήσια ορμή. Επίσης, χρησιμοποιείται εξωτερικά για τη θεραπεία εγκαυμάτων, φλεγμονών και αιμορρόιδων.