Ροδάκινο
ΡΟΔΑΚΙΝΙΑ
Persica vugaris της οικογένειας των Ροδιδών
Η καταγωγή της ροδακινίας είναι η Κίνα που ακόμα και σήμερα υπάρχει ως αυτοφυής . Στη συνέχεια η καλλιέργεια της επεκτάθηκε προς τις χώρες της Μεσογείου και αργότερα προς τη Αμερική και την Αυστραλιά. Σήμερα είναι το περισσότερο καλλιεργούμενο οπωροφόρο δέντρο στον κόσμο μετά τη μηλιά. Το ύψος του δεντρου μπορεί να φτάνει α 4,5 μέτρα ο κορμός και οι βλαστοί έχουν φλοιό κοκκινωπού ή πρασινωπού χρώματος .Τα άνθη της ροδακινιάς έχουν πέντε ρόδινα πέταλα και φύονται στις μασχάλες των φύλλων και των βλαστών. Οι πρώιμες ποικιλίες έχουν μεγάλα πέταλα και οι όψιμες μικρά. Ο καρπός της ροδακινιάς είναι το ροδάκινο.
Τα ροδάκινα που είναι φρούτα δροσιστικά, πλούσια σε βιταμίνες και σάκχαρα που αφομοιώνουνται από τον οργανιμό, χρήσιμα από θεραπευτικής απόψεως είναι επίσης τα φύλλα και τα λουλούδια της.
Μπορούμε να μαζέψουμέ τα φύλλα του δέντρου στην αρχή του καλοκαιριού λίγο πριν ωριμάσουν οι καρποί και τα λουλούδια, την άνοιξη. Τα ξηρένουμε στην σκιά και τα διατηρούμε σε γυάλινο βάζο που κλείνει καλά.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Τα ροδάκινα είναι φρούτα που είναι πολύ ωφέλιμα όταν τρώγονται φρέσκα και ώριμα, εννό τα φύλλα και τα λουλούδια του δέντρου είναι διουρητικά, κατάλληλο για όσους υπφέρουν από αρθριτικά και νεφρά.
Είναι ανθελμινθικά (καταπολεμούν τους έλμινθες ή αλλιώς λεβίθες), σκοτώνουν τα εντερικά παράσιτα και καθαρίζουν τον οργανιμό.
Ακόμα είναι ευεργετικό σε περιπτώσεις άσθατος, κοκκίτη, παροδικού βήχα, πυρετού, κυστίτιδα και δυσκιλιότητας.
Εξωτερίκα χρησιμοποιούνται σε πόνους της κοιλιάς και του στομαχιού, σε κολικούς, σε φλογώσεις σε φαγούρες, ρευματισμούς και σε εγκαύματα και πληγές.
Προσοχή : Η κατάχρηση των φύλλων και λουλουδιών της ροδακινιάς μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση. Επίσης μην χρησιμοποιείτε το κουκούτσι του κραπού και μήν τρώτε, ιδίως τα παιδιά το αμύγδαλο του είναι ιδιαίερα τοξικό.
Persica vugaris της οικογένειας των Ροδιδών
Η καταγωγή της ροδακινίας είναι η Κίνα που ακόμα και σήμερα υπάρχει ως αυτοφυής . Στη συνέχεια η καλλιέργεια της επεκτάθηκε προς τις χώρες της Μεσογείου και αργότερα προς τη Αμερική και την Αυστραλιά. Σήμερα είναι το περισσότερο καλλιεργούμενο οπωροφόρο δέντρο στον κόσμο μετά τη μηλιά. Το ύψος του δεντρου μπορεί να φτάνει α 4,5 μέτρα ο κορμός και οι βλαστοί έχουν φλοιό κοκκινωπού ή πρασινωπού χρώματος .Τα άνθη της ροδακινιάς έχουν πέντε ρόδινα πέταλα και φύονται στις μασχάλες των φύλλων και των βλαστών. Οι πρώιμες ποικιλίες έχουν μεγάλα πέταλα και οι όψιμες μικρά. Ο καρπός της ροδακινιάς είναι το ροδάκινο.
Τα ροδάκινα που είναι φρούτα δροσιστικά, πλούσια σε βιταμίνες και σάκχαρα που αφομοιώνουνται από τον οργανιμό, χρήσιμα από θεραπευτικής απόψεως είναι επίσης τα φύλλα και τα λουλούδια της.
Μπορούμε να μαζέψουμέ τα φύλλα του δέντρου στην αρχή του καλοκαιριού λίγο πριν ωριμάσουν οι καρποί και τα λουλούδια, την άνοιξη. Τα ξηρένουμε στην σκιά και τα διατηρούμε σε γυάλινο βάζο που κλείνει καλά.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Τα ροδάκινα είναι φρούτα που είναι πολύ ωφέλιμα όταν τρώγονται φρέσκα και ώριμα, εννό τα φύλλα και τα λουλούδια του δέντρου είναι διουρητικά, κατάλληλο για όσους υπφέρουν από αρθριτικά και νεφρά.
Είναι ανθελμινθικά (καταπολεμούν τους έλμινθες ή αλλιώς λεβίθες), σκοτώνουν τα εντερικά παράσιτα και καθαρίζουν τον οργανιμό.
Ακόμα είναι ευεργετικό σε περιπτώσεις άσθατος, κοκκίτη, παροδικού βήχα, πυρετού, κυστίτιδα και δυσκιλιότητας.
Εξωτερίκα χρησιμοποιούνται σε πόνους της κοιλιάς και του στομαχιού, σε κολικούς, σε φλογώσεις σε φαγούρες, ρευματισμούς και σε εγκαύματα και πληγές.
Προσοχή : Η κατάχρηση των φύλλων και λουλουδιών της ροδακινιάς μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση. Επίσης μην χρησιμοποιείτε το κουκούτσι του κραπού και μήν τρώτε, ιδίως τα παιδιά το αμύγδαλο του είναι ιδιαίερα τοξικό.