Τσουκνίδα
ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ
Utrrica Dioica της οικογένειας των Κνιδωδων (Urticaceae)
Η τσουκνίδα για κάποιους είναι ένα άγριο παρεξηγημένο χόρτο που φυτρώνει σχεδόν παντού. Πρόκειται για μονοετές ή πολυετές, ποώδες, αυτοφυές φυτό, με 40 περίπου είδη παγκοσμίως. Ο βλαστός της φτάνει σε ύψος το 1 μέτρο ενώ τα άνθη της είναι μικρά και άοσμα. Ολόκληρο το φυτό καλύπτεται από αδενώδεις τρίχες που κατά την επαφή τους με το δέρμα προκαλούν φαγούρα, πολλές φορές έντονη, τσούξιμο και κοκκινίλα σαν τσίμπημα κουνουπιού, ενώ σπανιότερα αλλεργικές διαταραχές. Αυτό οφείλεται σε ένα δηλητηριώδες υγρό, που περιέχουν οι λεπτές βελόνες του φυτού στη σύσταση του οποίου υπάρχει μυρμηκικό οξύ, ακετυλοχολίνες και ισταμίνες, οι οποίες όμως βελόνες καταστρέφονται με το βράσιμο ή το ψήσιμο. Το πιο δηλητηριώδες είδος τσουκνίδας είναι το γνωστό με την ονομασία “φύλλο του διαβόλου” που βρίσκεται στη νήσο Τιμόρ. Όμως για αυτούς που ξέρουν είναι ένα από τα πιο θρεπτικά και θεραπευτικά φυτά που συναντάμε στην ελληνική ύπαιθρο. Η τσουκνίδα στην αρχαιότητα έχαιρε μεγάλης αναγνώρισης από τους γιατρούς της εποχής. Στην προσπάθεια τους να θεραπεύσουν τους ασθενείς τους, μελετούσαν τα βότανα και ανακάλυπταν τις ευεργετικές τους ιδιότητες.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Ο ίδιος ο πατέρας της ιατρικής, ο Ιπποκράτης την είχε χαρακτηρίσει πριν από 2500 χρόνια, “πανάκεια” δηλαδή την είχε εντάξει στα φυτά που κάνουν για όλες τις ασθένειες. Και είναι γεγονός ότι η τσουκνίδα πέρα από τις ευεργετικές της ιδιότητες δεν προκαλεί καμία παρενέργεια. Δικαίως μπορεί να θεωρηθεί σαν ένα φαρμακευτικό φυτό.
Η τσουκνίδα έχει στυπτικές, διουρητικές και τονωτικές ιδιότητες, καθαρίζει τον οργανισμό από τις τοξίνες, ελέγχει τις αιμορραγίες, αυξάνει την αιμογλομπίνη, ελέγχει τα ερυθρά αιμοσφαίρια και τις πηκτικές ουσίες του αίματος, και σαν ρόφημα μπορεί να κατεβάσει την πίεση αλλά και το σάκχαρο στο αίμα. Επίσης, είναι αντισπασμωδικό σε περιπτώσεις ρευματισμών, ισχιαργίας, αποπληξίας και παράλυσης. Αλλά οι θερραπευτικές ιδιότητες της τσουκνίδας δεν σταματουν εδώ. Χρησιμοποιείται ακόμα για την θεραπεία των παθήσεων της κύστης και της ουρήθρας, των εντερικών λοιμώξεων και ιδίως της διάρροιας, θεραπεύει τις αιμορρόιδες. Επιπλέον, καταπολεμά την αναιμία, την υδρωπικία, τη ραχίτιδα, τα αρθριτικά, τους ρευματισμούς την δυσμηνόροια, τον πυρετό και τις πέτρες στα νεφρά. Αυξάνει το γάλα στις μητέρες που θηλάζουν, τονώνει την λειτουργία της χολής και του συκωτιού, ρυθίζει τη λειτουργία των αδένων και θεραπέυει την νυχτερινή ακράτεια ούρων νευρικής φύσεως, ιδίως στα παιδιά. Ακόμα, καλυτερεύει την κατάσταση του δέρματος, θεραπεύει την τριχόπτωση, όπως και τις άφθες και γενικά τις μολύνσεις του στόματος και του λάρυγγα.
Utrrica Dioica της οικογένειας των Κνιδωδων (Urticaceae)
Η τσουκνίδα για κάποιους είναι ένα άγριο παρεξηγημένο χόρτο που φυτρώνει σχεδόν παντού. Πρόκειται για μονοετές ή πολυετές, ποώδες, αυτοφυές φυτό, με 40 περίπου είδη παγκοσμίως. Ο βλαστός της φτάνει σε ύψος το 1 μέτρο ενώ τα άνθη της είναι μικρά και άοσμα. Ολόκληρο το φυτό καλύπτεται από αδενώδεις τρίχες που κατά την επαφή τους με το δέρμα προκαλούν φαγούρα, πολλές φορές έντονη, τσούξιμο και κοκκινίλα σαν τσίμπημα κουνουπιού, ενώ σπανιότερα αλλεργικές διαταραχές. Αυτό οφείλεται σε ένα δηλητηριώδες υγρό, που περιέχουν οι λεπτές βελόνες του φυτού στη σύσταση του οποίου υπάρχει μυρμηκικό οξύ, ακετυλοχολίνες και ισταμίνες, οι οποίες όμως βελόνες καταστρέφονται με το βράσιμο ή το ψήσιμο. Το πιο δηλητηριώδες είδος τσουκνίδας είναι το γνωστό με την ονομασία “φύλλο του διαβόλου” που βρίσκεται στη νήσο Τιμόρ. Όμως για αυτούς που ξέρουν είναι ένα από τα πιο θρεπτικά και θεραπευτικά φυτά που συναντάμε στην ελληνική ύπαιθρο. Η τσουκνίδα στην αρχαιότητα έχαιρε μεγάλης αναγνώρισης από τους γιατρούς της εποχής. Στην προσπάθεια τους να θεραπεύσουν τους ασθενείς τους, μελετούσαν τα βότανα και ανακάλυπταν τις ευεργετικές τους ιδιότητες.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Ο ίδιος ο πατέρας της ιατρικής, ο Ιπποκράτης την είχε χαρακτηρίσει πριν από 2500 χρόνια, “πανάκεια” δηλαδή την είχε εντάξει στα φυτά που κάνουν για όλες τις ασθένειες. Και είναι γεγονός ότι η τσουκνίδα πέρα από τις ευεργετικές της ιδιότητες δεν προκαλεί καμία παρενέργεια. Δικαίως μπορεί να θεωρηθεί σαν ένα φαρμακευτικό φυτό.
Η τσουκνίδα έχει στυπτικές, διουρητικές και τονωτικές ιδιότητες, καθαρίζει τον οργανισμό από τις τοξίνες, ελέγχει τις αιμορραγίες, αυξάνει την αιμογλομπίνη, ελέγχει τα ερυθρά αιμοσφαίρια και τις πηκτικές ουσίες του αίματος, και σαν ρόφημα μπορεί να κατεβάσει την πίεση αλλά και το σάκχαρο στο αίμα. Επίσης, είναι αντισπασμωδικό σε περιπτώσεις ρευματισμών, ισχιαργίας, αποπληξίας και παράλυσης. Αλλά οι θερραπευτικές ιδιότητες της τσουκνίδας δεν σταματουν εδώ. Χρησιμοποιείται ακόμα για την θεραπεία των παθήσεων της κύστης και της ουρήθρας, των εντερικών λοιμώξεων και ιδίως της διάρροιας, θεραπεύει τις αιμορρόιδες. Επιπλέον, καταπολεμά την αναιμία, την υδρωπικία, τη ραχίτιδα, τα αρθριτικά, τους ρευματισμούς την δυσμηνόροια, τον πυρετό και τις πέτρες στα νεφρά. Αυξάνει το γάλα στις μητέρες που θηλάζουν, τονώνει την λειτουργία της χολής και του συκωτιού, ρυθίζει τη λειτουργία των αδένων και θεραπέυει την νυχτερινή ακράτεια ούρων νευρικής φύσεως, ιδίως στα παιδιά. Ακόμα, καλυτερεύει την κατάσταση του δέρματος, θεραπεύει την τριχόπτωση, όπως και τις άφθες και γενικά τις μολύνσεις του στόματος και του λάρυγγα.